Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

Ειδικές επιχειρήσεις: Η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας

Bookmark and Share

Ανιχνεύοντας σήμερα  την ειδησεογραφία σχετικά με το τρομοκρατικό κτύπημα που συνέβη στις ΗΠΑ πριν από 9 χρόνια και διαβάζοντας τα σχόλια των αρθρογράφων, αισθάνομαι την ανάγκη να εκφράσω και εγώ κάποιες δικές μου απόψεις για το θέμα, από την στρατιωτική πλευρά και περισσότερο από την πλευρά των ειδικών δυνάμεων, στον χώρο των οποίων πέρασα το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου.  Η τρομοκρατία, σαν όρος έχει δεχθεί πολλές ερμηνείες, εγώ όμως θα σταθώ στην στρατιωτική εκδοχή:

    " Η αθέμιτη χρήση ή η απειλή χρήσης δύναμης ή βίας εναντίον ατόμων ή περιουσίας σε μια προσπάθεια εξαναγκασμού ή εκφοβισμού κυβερνήσεων ή κοινωνίας προς επίτευξη πολιτικών, θρησκευτικών, ή ιδεολογικών αντικειμενικών σκοπών "

Θυμίζει λίγο ανορθόδοξο πόλεμο που εκδηλώνεται σε κάθε τομέα της ανθρώπινης δραστηριότητας. Σαφώς ακολουθεί τις αρχές του ανταρτοπολέμου. Οι  πραγματικοί τρομοκράτες, είναι οργανωμένοι με  κάποιο στρατιωτικό τρόπο και αυτό δεν επιδέχεται αμφισβήτηση γιατί έχει αποδειχθεί. Δεν θα εξετάσω εδώ  τα κίνητρα των τρομοκρατών, αλλά θα επιμείνω στον τρόπο ενεργείας τους, που έχει όμως κάποια σχέση με τα κίνητρα.

Ο τρομοκράτης δεν "βγαίνει" τυχαία να ενεργήσει. Έχει εκπαιδευτεί πολύ καλά σε αντικείμενα ατομικής τακτικής και σε ομαδικές ειδικές τεχνικές, που θα τον βοηθήσουν να επιβιώσει στο περιβάλλον που ενεργεί. Γνωρίζει πολύ καλά, τον τρόπο σκέψεως του αντιπάλου του, τις αναστολές του, τα ηθικά διλήμματα του, τις ευαισθησίες του, τις αδυναμίες του. Προσπαθεί να προσεταιρισθεί την μερίδα των αδικημένων, των καταπιεσμένων της κοινωνίας ή της χώρας που θεωρεί εχθρική και επιδιώκει την στρατολόγηση αυτών που θεωρεί ότι του "κάνουν". Όπου υπάρχει αδικία, φτώχεια και διαφθορά, το περιβάλλον είναι "γόνιμο".

Έχει μάθει πολύ καλά τον τρόπο δράσης των δυνάμεων ασφαλείας και επιδιώκει να δημιουργήσει δίκτυο πληροφοριών για να γνωρίζει τις κινήσεις τους. Δεν μένει ασυγκίνητος από την σύγχρονη τεχνολογία, αλλά αντίθετα προσπαθεί να την εκμεταλλευθεί σε βάρος του αντιπάλου του σε κάθε ευκαιρία και με κάθε τρόπο. Εκμεταλλεύεται επίσης τις σκοτεινές κοινωνικές πλευρές, όπως τα κυκλώματα λαθρεμπορίου, ξεπλύματος "βρώμικου" χρήματος , πορνείας,  διακίνησης ναρκωτικών και όπλων και γενικά το οργανωμένο έγκλημα και χρησιμοποιεί κάθε τι που πιστεύει, ότι εξυπηρετεί τον σκοπό του.

Μελετά πολύ καλά την νομοθεσία και ανακαλύπτει όλα τα "παράθυρα" που θα του επιτρέπουν να "ξεγλυστρά" σε χώρες που εγκαθιστά τις βάσεις του. Θεωρεί ότι βρίσκεται σε πόλεμο και επομένως αντιμετωπίζει τα πράγματα κάτω από αυτό το πρίσμα. Ενεργεί ανορθόδοξα, με δόλο και πρωτοτυπία. Είναι εύκολο να ενεργεί τόσο καλά προετοιμασμένος και είναι ακόμα καλύτερα, όταν ο αντίπαλος είναι "χαμηλών προδιαγραφών". Συντομεύεται "ο αγώνας" για την επικράτηση μιας άλλης τάξης, της δικής του. Έχει ένα πολύ καλό πλεονέκτημα ή προσπαθεί να το έχει. Λέγεται πρωτοβουλία. Θέλει να έχει "το πάνω χέρι" και για να το πετύχει, προσπαθεί να διατηρεί τα στεγανά ασφαλείας όσο μπορεί πιο καλά.

Ακόμη πιο πολύπλοκα γίνονται τα πράγματα, όταν μπαίνει στη μέση και η θρησκεία! Τότε οι οπαδοί ανεβαίνουν κατακόρυφα, αν πεισθούν για την "ιερότητα" του αγώνα και τεθεί ζήτημα επιβίωσης των ιερών και οσίων. Αρχίζει η προσπάθεια να παίρνει μορφή κινήματος το οποίο ξαπλώνεται και μεγαλώνει σε βαθμό ανταρτοπολέμου και μετά ένοπλης αντιπαράθεσης μέχρι... το τέλος.

Η αντιμετώπιση των τρομοκρατών δεν γίνεται με συμβατικά μέσα. Γίνεται ακριβώς με τον τρόπο που οι ίδιοι ενεργούν. Γίνεται με διείσδυση στους "κόλπους" τους για συλλογή πληροφοριών, με εντοπισμό χώρων διαβίωσης, εκπαίδευσης, απόκρυψης, ηγετών, οπλισμού , οικονομικών πόρων, συνεργατών, κυκλωμάτων κοινών συμφερόντων. Χρειάζονται ειδικά εκπαιδευμένα τμήματα και μέσα. Χρειάζεται συνδυασμός, συντονισμός και συνέργεια υπηρεσιών σε ένα κράτος αλλά και μεταξύ κρατών. Χρειάζονται ειδικές δυνάμεις σε κάθε τομέα και υπηρεσία.

Χρειάζονται αυτοί που  θα κυνηγούν. Στην κυριολεξία της λέξης! Με χαμηλό προφίλ, χωρίς να εντοπίζονται εύκολα, θα εντοπίζουν τον στόχο τους και θα κτυπούν. Θα δημιουργούν ανασφάλεια και θα στερούν την πρωτοβουλία. Θα μεταστρέφουν την επιθετικότητα των τρομοκρατών σε αμυντική στάση. Θα εξουδετερώνουν τους ίδιους, μέσα στους χώρους που θεωρούσαν ασφαλείς.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει τώρα στο θέατρο επιχειρήσεων του Αφγανιστάν, όπου τα πράγματα έχουν λάβει την μορφή του ανταρτοπολέμου. Και κάπως έτσι αντιμετωπίσθηκε η κατάσταση στο Ιράκ. Οι εστίες όμως δεν έχουν σβήσει. Ανάβουν και σε άλλα μέρη όπου υπάρχει πρόσφορο έδαφος, Σομαλία,Υεμένη, Πακιστάν και αλλού, όπου τα πράγματα είναι ασαφή.

Απαιτείται συνεργασία και παροχή υποστήριξης σε αυτές τις χώρες και σε όποιες άλλες έχουν ανάγκη.
Βοήθεια όχι μόνο οικονομική αλλά και στρατιωτική με μορφή κυρίως εκπαίδευσης για την αντιμετώπιση των τρομοκρατών. Χρειάζεται όμως και η καταπολέμηση της διαφθοράς και της κακής διακυβέρνησης που επιτρέπει στην τρομοκρατία να ανθίζει.

Αλλά δεν θα πρέπει να ξεχασθεί, ότι μόνο με ειδικές επιχειρήσεις αντιμετωπίζεται η τρομοκρατία  σε στρατιωτικό επίπεδο και όχι με συμβατικές! Εάν δεν αφήσουν τις ειδικές δυνάμεις να κάνουν αυτό που ξέρουν και αρχίσει η μετάπτωση σε επιτήρηση ρουτίνας και συμβατικές επιχειρήσεις, οι τρομοκράτες θα κερδίσουν πάλι έδαφος και μάλιστα περισσότερο απ' ότι έχουν σήμερα.

Ανιχνευτής


1 σχόλιο :

  1. Ανώνυμος12/9/10, 11:46 π.μ.

    Η ανάλυση που γίνεται περί της τρομοκρατίας μου θυμίζει, στα περισσότερα σημεία, τη δράση των πολιτικών προσώπων της χώρας μας. Εκτιμώ, ότι αν μελετήσουμε καλύτερα και αναλυτικότερα τις πράξεις και τα αποτελέσματά τους, θα βγάλουμε σημαντικότατα συμπεράσματα για την καλύτερη και επιτυχημένη αντιμετώπιση της τρομοκρατίας.

    Πέραν των παραπάνω, εκτιμώ ότι, οποιαδήποτε οργάνωση επιθυμεί να είναι βιώσιμη, θα πρέπει να οργανωθεί με στρατιωτική δομή και δεν αναφέρομαι μόνο σε τρομοκρατικές οργανώσεις. Η τυχόν υπάρχουσα στρατιωτική δομή όμως (των τρομοκρατικών οργανώσεων) δε σημαίνει εκτέλεση τρομοκρατικών ενεργειών σύμφωνα με αντίστοιχες στρατιωτικές (ακόμη και αυτών του ανορθοδόξου πολέμου).
    Η βασική διαφοροποίηση μεταξύ των δύο, είναι ο χρόνος. Οι στρατιωτικές ενέργειες πρέπει να γίνουν σε συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο, έστω και αν αυτό είναι μεγάλο (όσο διαρκεί ο πόλεμος με την ευρύτερη έννοια). Στη τρομοκρατία ο χρόνος αυτός είναι απεριόριστος. Ο δε στόχος, δε χρειάζεται πάντα να είναι μεγάλης σημασίας. Μπορεί να είναι τυχαίος, η μπορεί να μην είναι απαραίτητο να προσβληθεί άμεσα (ενέργεια κατά της προσωπικής αφάλειας ενός σημαίνοντος προσώπου).
    Τέλος πάντων, το θέμα είναι τεράστιο και δε δύναται να αναπτυχθεί εδώ. Εξάλλου έχουν γραφτεί τόσα για την τρομοκρατία, που και αυτή η ίδια τεράστια βιβλιογραφία αποτελεί ενδυνάμωσή της (της τρομοκρατίας) αφού οδηγεί στη δημιουργία κλίματος αβεβαιότητας και μη ασφαλούς ζωής.

    Καταστροφέας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Γράψτε το σχόλιό σας, στα πλαίσια της ευγένειας και της ευπρέπειας.